In de spotlights november 2019: Mirjam

Mijn naam is Mirjam Muntinghe. Mijn grote hobby is sporten. Ik ben lid van volleybalvereniging De Meeuwen en sta geregeld langs de lijn bij de voetbal- en hockeywedstrijden van mijn kinderen.

Ik werk al sinds 1996 Fysiotherapie Kollum-Grijpskerk. Na mijn afstuderen in 1994 aan de Hanze Hogeschool in Groningen ben ik hier, na een aantal werkplekken, via een waarneming terecht gekomen en niet meer vertrokken. Ik heb de afgelopen jaren vele veranderingen binnen de praktijk meegemaakt en kan nog steeds zeggen dat ik hier met net zo veel plezier werk als ruim 20 jaar geleden.

Het contact met de mensen, de grote diversiteit aan klachten en de verschillende leeftijdscategorieën maken dit vak voor mij nog steeds interessant. Ik vind het leuk om met mensen om te gaan, leg makkelijk contact, houd van aanpakken en draai niet om dingen heen. Tijdens de behandeling vind ik het belangrijk dat de patiënt goed inzicht krijgt in zijn/haar klachten en actief betrokken is bij het herstel, mede om klachten in de toekomst te voorkomen.

De complexiteit van het schoudergewricht vind ik erg interessant. Dit is de reden dat ik in de loop der jaren meerdere cursussen heb gevolgd over het onderzoek en de behandeling van patiënten met schouderklachten (o.a. bij Dr. J.D. Stenvers en bij prof. dr. Ann Cools).
Na het volgen van de cursussen van het Schoudernetwerk Nederland ben ik lid geworden van het Schoudernetwerk Friesland. Binnen dit netwerk is een nauwe samenwerking met de orthopeden in de regio Friesland en Groningen (collega Marten Bouma is lid van Schoudernetwerk Noord, Groningen).

Sinds 2015 ben ik ook aangesloten bij ClaudicatioNet. Dit is een landelijk netwerk van fysiotherapeuten voor de behandeling van patiënten met Claudicatio Intermittens (etalagebenen).
Om patiënten met deze aandoening beter te kunnen begeleiden, heb ik in 2018 de cursus “Leefstijlcoaching bij claudicatio” afgerond. Dit pas ik toe in mijn behandelingen door naast looptraining en kracht- en conditietraining ook veel aandacht te besteden aan veranderingen van de leefstijl. Denk hierbij aan:

• meer Bewegen
• stoppen met Roken
• aandacht voor Alcoholgebruik
• gezonde Voeding
• Ontspanning.

 

Dit zijn de zgn. BRAVO factoren). Afgelopen maand is er extra aandacht geweest voor stoppen met roken via de Stoptober campagne. Aangezien stoppen met roken erg belangrijk is in de behandeling van etalagebenen, heb ik mijn patiënten aangespoord mee te doen met Stoptober. Op die manier hoop ik ervoor te zorgen dat mijn patiënten niet alleen tijdens de maand oktober, maar ook de rest van het jaar hun leefstijl verbeteren. Aangezien Marten in maart 2018 al meer aandacht heeft besteed aan schouderklachten, zal ik nu iets meer vertellen over de behandeling van patiënten met etalagebenen (Claudicatio Intermittens).

Claudicatio Intermittens

Claudicatio Intermittens, in de volksmond etalagebenen, is een aandoening van de beenslagaderen. De term etalagebenen is ontstaan doordat mensen, die lijden aan deze ziekte, pijn hebben tijdens het lopen en daarom extra vaak rust nemen om in de etalages van winkels te kijken. Die pijn tijdens het lopen ontstaat door een vernauwing in de beenslagaders. Deze vernauwing ontstaat door een ophoping van cholesterol en andere stoffen in de wand van het bloedvat en zorgt ervoor dat er minder bloed en zuurstof naar de benen kan stromen. Dit proces heet slagaderverkalking. Als gevolg hiervan krijgen de beenspieren minder bloed en daardoor minder zuurstof tijdens bewegen. Tijdens rust zorgt dit niet meteen voor klachten omdat de spieren dan niet zoveel zuurstof nodig hebben, maar bij inspanningen zoals lopen en soms fietsen ontstaan vaak wel klachten. Door het tekort aan zuurstof verzuren de benen veel sneller en ontstaan klachten als stekende pijn en kramp. Het helpt in dit geval om even rust te nemen en stil te staan voor een etalage om de pijn te verminderen.

Slagaderverkalking is een sluipende aandoening die langzaam erger wordt. De klachten nemen langzaam toe naarmate de tijd vordert; de vernauwing wordt steeds erger. Het optreden van de vernauwing kan echter versneld worden door aanwezigheid van meerdere factoren, zogenaamde risicofactoren, zoals roken, hoog cholesterol, hoge bloeddruk, weinig beweging en ongezonde voeding.

In mijn behandelingen besteed ik aandacht aan deze risicofactoren middels leefstijlcoaching. Dit houdt in dat we gesprekken hebben over het veranderen van de leefstijl en dat ik advies geef waar nodig. Zo hoop ik ervoor te zorgen dat u als patiënt aangemoedigd wordt een gezondere leefstijl te ontwikkelen en dat u deze ook na het behandeltraject behoudt.

Naast het geven van leefstijladvies wordt looptherapie gegeven, waarbij behalve lopen op de loopband ook ruimte is voor kracht- en conditietraining en eventueel balansoefeningen. Verschillende onderzoeken hebben aangetoond dat looptherapie onder begeleiding de loopafstand verbetert, alsmede de conditie van patiënten. Deze verbetering is vergelijkbaar met de verbetering die wordt behaald met een dotterbehandeling. Het merendeel van de patiënten geeft daarom ook aan tevreden te zijn met de fysiotherapeutische behandeling en hoeft geen medische ingreep meer te ondergaan. Dat is een hele kostenbesparing en het is veel minder ingrijpend voor de patient! Kijk voor meer informatie op de volgende sites:

https://etalagebenen.nl/nl/behandeling/gesuperviseerde-looptherapie

https://etalagebenen.nl/nl/etalagebenen

De volgende keer ga ik een voorbeeld uit mijn dagelijkse praktijk bespreken:

Een man (dhr A.) van 67 jaar meldt zich met pijnklachten in de kuiten na ongeveer 250m lopen.
Tijdens het lopen ervaart hij een stekende pijn en een soort kramp in de onderbenen. Als hij stopt
met lopen trekt de pijn na ongeveer 5 minuten weg en kan hij weer verder lopen. Dit herhaalt zich
continu.
Meneer is met deze klachten naar de huisarts geweest. Na het meten van de Enkel-Arm-Index en
het stellen van de diagnose claudicatio intermittens heeft de huisarts gesuperviseerde looptherapie
geadviseerd bij een geregistreerde therapeut. Zo is hij bij mij terecht gekomen.
Voordat er gestart kan worden met de therapie heb ik eerst een gesprek met de patiënt. Tijdens dit
gesprek worden de klachten gedetailleerder besproken en brengen we de leefstijl in kaart.
Dhr A. liep vanwege de pijnklachten bijna niet meer buiten, pakte vaker de auto, rookte per dag
ongeveer 10 sigaretten, lette wel op zijn voeding en nam iedere dag trouw zijn medicatie in.
Na het invullen van diverse vragenlijsten en een inspectie van de benen volgt er een loopbandtest.
Met deze test wordt de pijnvrije en functionele loopafstand bepaald. Daarnaast neem ik ook altijd
een conditietest op de hometrainer af.
Na het gesprek en de testen stel ik samen met de patiënt een trainingsschema op. Meestal een
combinatie van lopen op de loopband, fietsen op de hometrainer, evt roeien en spierversterkende
oefeningen voor de benen. Daarnaast besteed ik tijdens het trainen aandacht aan de leefstijl.
Aan dhr A. heb ik het advies gegeven iedere dag te wandelen, vaker de auto te laten staan en ik
heb de invloed van roken op slagaderverkalking besproken.
Stoppen met roken kan 60-70% vermindering van de klachten geven. Begeleiding hierbij is wel
belangrijk. De wijze waarop de begeleiding plaatst vindt wordt bepaald door de wensen van de
patiënt.
Elke 3 maanden doe ik een tussenevaluatie, hierbij herhaal ik de loopbandtest, de conditietest op
de fiets en vullen we de vragenlijsten weer in. Met deze gegevens bekijken we of er vooruitgang is
geboekt en of de loopafstand is toegenomen en de algehele conditie is verbeterd.
Dhr A. kon na 3 maanden al 2x zo ver lopen in vergelijking met de eerste keer. Bovendien was hij
veel meer in beweging; hij wandelt iedere dag, pakt vaker de fiets en minder vaak de auto.
Stoppen met roken is nog niet gelukt. Wel denkt hij hier over na en raakt hij steeds meer

gemotiveerd een stoppoging te wagen. Tijdens de trainingen hebben we hier regelmatig een
gesprek over.
De gesuperviseerde looptherapie is een traject van 1 jaar. De eerste maanden is de therapie
intensiever, het laatste half jaar maken we alleen afspraken om te evalueren en evt problemen te
bespreken.
Ik zal dhr A nog een aantal maanden begeleiden en ik hoop dat het hem lukt om goed in beweging
te blijven en te stoppen met roken.